Fuhuş Suçu Önemli Yargıtay Kararları
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2011/290 E. 2011/3055 sayılı kararında mağdurların fuhuşu kendi istekleriyle yaptıklarına yönelik beyanlarını değerlendirmiştir.”Mağdurelerin tüm aşamalarda fuhuşu kendi istekleriyle yaptıklarına yönelik beyanları, Mağdure S’nin daha önce başka kişilerin yanında fuhuş yaptığını belirtmesi, mağdure K’nın iki kere fuhuş yaparken yakalanıp, yurda yerleştirilmesine rağmen buradan kaçarak fuhuş yapmaya devam etmesi ve tüm dosya kapsamına göre yanlış değerlendirme ile sanıklar hakkında TCK’nun 3/1 ve 61. Maddeleri uyarınca orantılılık, hak ve nefaset ilkelerine aykırı olarak üst sınırdan ceza verilmesi hukuka aykırıdır” denmektedir.
Yargıtay mağdurların fuhuşu kendi istekleriyle yaptıklarına yönelik beyanları ile bu istek ve ısrarlarını gösteren davranışlarını dikkate alarak, fuhuşa teşvik edenler bakımından üst sınırdan ceza takdir edilmesini hukuka aykırı bulmuştur.
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2010/1440 E. 2010/5953 sayılı kararında evlenme vaadinde bulunup, yol giderlerini de karşılayarak Türkiye’ye getirdiği mağdureyi, dönüş parası olmayan mağdureyi ikna ederek fuhuşa teşvik eden failin durumunu değerlendirmiştir. Yargıtay somut olay bakımından cebir ve tehdit kullanmak ya da hile yaparak çaresizliğinden yararlanma ağırlaştırıcı nedenlerinin gerçekleşmediği sonucuna varmıştır. Yargıtay göre çaresiz duruma düşmekten ,hayatını devam ettirmek bir yerde kalmak ve iş bulmak konusunda yapacak bir şeyi olmayan kimseyi anlamak gerektiğini kabul etmektedir. Yargıtay somut olayda mağdurenin üstesinden gelemeyeceği derecede çaresiz bir durum bulunmadığını kabul etmiştir.
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2006/10550 E. 2009/9829 sayılı kararında fuhuş yapmak için kurulan örgüte üye olarak, mağdurları temin eden faillerin durumunu değerlendirmiştir. Yargıtay bu kararında; hangi sanığın hangi mağdurun fuhuş yapmasına aracılık yaptığı yahut teşvik ettiğinin ayrıca belirlenmesi, yapılacak belirlemeye göre ceza takdir edilmesi gerektiğini kanaat getirmiştir. Zira cebir ve tehdit uygulanan mağdureler için aracılık eden sanıklar ile kendi istekleriyle fuhuş yapan mağdureler için aracılık yapan sanıkların cezai durumları farklı olacaktır.
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2007/733 E. 2007/2052 sayılı kararında fuhuşa teşvik suçunun teselsülü kapsar nitelikte olduğunu belirtmiş, TCK’nun 43. Maddesi uyarınca cezanın artırılmasını hukuka uygun bulmamıştır.
Fuhuş Suçu Konusunda Daha Detaylı Bilgi Almak veya Dava Açmak İçin Ofisimizi Arayabilirsiniz.
Aşağıdaki başlıklar da ilginizi çekebilir.
